To się dzieje z ciałem

W Polsce najczęściej wybieraną formą pochówku jest tradycyjny pogrzeb, w ramach którego ciało zmarłego zostaje pochowane w ziemi. Niemniej kremacja zyskuje na popularności, a jej zwolenników przybywa z każdym rokiem. Coraz więcej osób dostrzega w niej równie godny i akceptowany sposób na pożegnanie bliskiej osoby i jej przejście na wieczny spoczynek.  

Ceremonia pogrzebowa z urną, choć inna, może być równie poruszająca i pełna szacunku jak tradycyjny pochówek. Organizacja procesu kremacyjnego stała się także łatwiejsza i bardziej dostępna, dzięki jasno określonym procedurom, które oferują zakłady pogrzebowe i krematoria. 

Przed kremacją, a także przed związanym z nią pożegnaniem, ciało jest odpowiednio przygotowywane przez pracowników zakładu pogrzebowego, zgodnie z życzeniami rodziny. Może być ubranie w odzież dostarczoną przez bliskich lub owinięte w całun.  

Następnie ciało umieszczane jest w trumnie wybranej przez rodzinę, która wykonana jest z naturalnych materiałów, takich jak drewno, wiklina lub tektura. Dzięki temu trumna całkowicie spala się w piecu kremacyjnym. W trumnie nie wolno umieszczać żadnych przedmiotów, zwłaszcza płynów, metalowych urządzeń czy tworzyw sztucznych. Jeśli zmarły posiadał rozrusznik serca, należy go usunąć wcześniej w szpitalu. 

Niestety, prawo regulujące standardy pogrzebowe w Polsce nie było aktualizowane od kilkudziesięciu lat, co sprawia, że niektóre praktyki znane w innych krajach są tu niemożliwe do zastosowania. Przykładem jest zakaz przechowywania urn z prochami w domach – muszą one być pochowane na cmentarzu.  Prawo to nie precyzuje także kwestii rozsypywania prochów w wodach morskich. Choć praktyka ta była stosowana na wybrzeżu przez wiele lat, instytucje sanitarne zakazały jej wykonywania, dopóki nie zostaną opracowane ogólnokrajowe przepisy regulujące tę kwestię.

Kremacja to proces, który w ciągu kilku godzin zmienia ludzkie ciało w proch, ale to, co dzieje się w jej trakcie, może być zaskakujące. Po umieszczeniu trumny w piecu kremacyjnym temperatura osiąga nawet 1000 stopni Celsjusza, co prowadzi do spalenia tkanek miękkich i odparowania płynów z ciała. Kości, które pozostają po spaleniu, nie zamieniają się automatycznie w popiół – są one mielone w specjalnym urządzeniu, aby uzyskać drobny, sypki materiał, który nazywamy prochami. Co ciekawe, implanty medyczne, takie jak endoprotezy czy korony dentystyczne, nie spalają się i muszą być usuwane po procesie. 

Sam proces spopielenia ciała trwa około godziny, jednak pełna procedura zajmuje zazwyczaj do trzech godzin. Po zakończeniu spalania piec zostaje wyłączony, a następnie następuje chłodzenie popiołów. Kolejnym etapem jest ich rozdrobnienie na drobny proszek, którego objętość wynosi około 3 litrów. Tak przygotowane prochy trafiają do urny. Na zakończenie procesu, krematorium wystawia odpowiednie dokumenty, w tym świadectwo kremacji, które musi zostać dostarczone na miejsce pochówku. Urnę z prochami przekazuje się następnie rodzinie lub pracownikowi zakładu pogrzebowego, wraz z pełną dokumentacją.

Kremacja jest nie tylko metodą pochówku, ale również fascynującym procesem technologicznym, który łączy tradycję z nowoczesnymi rozwiązaniami.