Krzysztof Dymińskim świętowałby 18. urodziny. Jego mama podzieliła się bolesnymi wspomnieniami

Krzysztof Dymiński zaginął blisko dwa lata temu. Dziś, 1 maja, świętowałby swoje 18. urodziny. Z tej okazji jego mama, pani Agnieszka, opowiedziała o życiu bez syna. Podzieliła się nie tylko bolesnymi wspomnieniami i tęsknotą za synem, ale i opowiedziała o codziennym życiu rodziny.

Rodzina Dymińskich wciąż szuka syna. Mija dwa lata od zaginięcia. 3
Zobacz zdjęcia
Rodzina Dymińskich wciąż szuka syna. Mija dwa lata od zaginięcia. Foto: Aleksander Majdański/Newspix.pl; Itaka / Fakt.pl
Mija kolejny miesiąc od zaginięcia Krzysztofa Dymińskiego, który 27 maja 2023 r. wyszedł z domu i przepadł jak kamień w wodę. Nastolatek 27 kwietnia 2023 r. wyszedł z domu w pobliżu Ożarowa Mazowieckiego. Wiadomo też, że kamery monitoringu po raz ostatni widzą go, jak stoi o godz. 5.30 na Moście Gdańskim i patrzy w dal.

Kilkanaście minut później już go tam nie ma. Od tej pory rodzice chłopca na własną rękę prowadzą szeroko zakrojone poszukiwania. Nie tylko sprawdzają każdy trop, ale jego ojciec regularnie przeczesuje Wisłę. Wszyscy nie tracą nadziei na szczęśliwy finał tej łamiącej serce historii.

Z okazji urodzin Krzysztofa jego mam opublikowała poruszający wpis. Podkreśliła, że życie bez syna jest niezwykle trudne.

– Trudno jest żyć gdy Cię nie ma synku… Dom wygląda tak samo, ale jednak bardzo inaczej… Tata skosił trawę, przycięliśmy drzewa, Ivo z Papayem się wygłupiają i ganiają po ogródku, jest zielono i ładnie u nas… Patryk cały czas trenuje siatkówkę i jest w tym naprawdę dobry. Chodzimy do pracy, spotykamy się z przyjaciółmi, załatwiamy sprawy… – przyznała, dodając, że bez Krzysztofa wszystko wydaje się jednak inne.

Ale gdybyś był… poszlibyśmy na lody… oglądalibyśmy wszystkie debaty prezydenckie, głośno komentując… za rok pisałbyś maturę… już nie musiałbyś nosić aparatu na zęby… zrobiłbyś prawo jazdy… pytałbyś „mama?”, by sprawdzić, czy jestem w domu, gdy się obudzisz… gawędziłbyś z tatą o polityce, technologii… zagrałbyś z nami w planszówki… zjadłbyś prawie całą szarlotkę na raz, jeszcze ciepłą… wytarmosiłbyś Papaya śmiejąc się głośno z jego powarkiwania… obejrzelibyśmy po raz setny Harry’ego Pottera… poleciłbyś mi książkę, którą ostatnio przeczytałeś… śmielibyśmy się z Twoich wygłupów, a ja robiłabym Ci ukradkiem zdjęcia, aby zachować te chwile na starość