Jarosław Kaczyński grzmi. Mówi o “antyreligijnej obsesji”

Prezes PiS Jarosław Kaczyński skrytykował projekt zakładający likwidację Funduszu Kościelnego. — Żądania mające charakter antyreligijnej obsesji — ocenił polityk, odnosząc się do pomysłu Lewicy.

Szef Prawa i Sprawiedliwości został w środę zapytany na konferencji prasowej o projekt Lewicy dotyczący likwidacji Funduszu Kościelnego.

— Każdy ma prawo uważać, co chce — ktoś może uważać, że nie powinno być Funduszu Kościelnego, ale to są żądania mające charakter antyreligijnej obsesji, charakterystycznej dla dzisiejszej lewicy. Żaden rozsądny człowiek nie powinien się tym przejmować, zarówno wtedy, kiedy jest wierzący i kiedy nie jest — powiedział Jarosław Kaczyński.

Zdaniem prezesa PiS Kościół katolicki jest częścią życia społecznego, a likwidacja Funduszu Kościelnego uderzyłaby w jego funkcjonowanie. Kaczyński dodał, że sam fundusz stanowi kwotę będącą jedynie “sumą, która jest dalece poniżej promila z punktu widzenia budżetu państwa”. Podkreślił, że jego likwidacja dotknęłaby jednak bezpośrednio księży, w tym miałaby wpływ na wysokość ich emerytur. Propozycja likwidacji Funduszu Kościelnego — według Kaczyńskiego — jest “wynikiem tego, jak nieszczęśliwie przebiegała nasza historia”.

W poniedziałek szefowa Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Agnieszka Dziemianowicz-Bąk poinformowała o skierowaniu wniosku o wpis do wykazu prac legislacyjnych rządu projektu ustawy likwidującego Fundusz Kościelny.

Z kolei w środę Dziemianowicz-Bąk, która jest posłanką Lewicy, przedstawiła założenia projektu, przygotowanego przez MPRiPS z udziałem parlamentarzystów Lewicy. Zakłada on, że 50 proc. składek na ubezpieczenia społeczne opłacaliby duchowni, a 50 proc. zatrudniający ich Kościół. Podkreśliła, że Fundusz nie może być “ZUS-em kleru” i musi zniknąć.

Fundusz Kościelny w Polsce. Jak działa i kto z niego korzysta?
Fundusz Kościelny powstał na mocy ustawy z 20 marca 1950 r. Według założeń miał być formą rekompensaty dla Kościołów i związków wyznaniowych za przejęte od nich przez państwo nieruchomości ziemskie. Z tych nieruchomości miała zostać utworzona masa majątkowa, z której dochód miał być dzielony między Kościoły proporcjonalnie do wielkości zabranych nieruchomości.