George Simion wygrywa pierwszą turę wyborów w Rumunii. Miażdżąca przewaga

W pierwszej turze powtórzonych wyborów prezydenckich w Rumunii zwyciężył lider skrajnie prawicowej partii AUR George Simion. Zdobył 40,96 proc. głosów, za nim uplasowali się Nicusor Dan i Crin Antonescu.

George Simion to szef radykalnie prawicowej partii AUR (Związek na rzecz Jedności Rumunów). Według oficjalnych danych Stałego Biura Wyborczego uzyskał poparcie 40,96 proc. wyborców. Na drugim miejscu znalazł się burmistrz Bukaresztu Nicusor Dan (20,99 proc.). Na trzecim miejscu z wynikiem 20,07 proc. znalazł się Crin Antonescu, liberał wspierany przez koalicję rządzącą

W chwili zamknięcia lokali frekwencja, publikowana na stronie Stałego Urzędu Wyborczego (AEP), wynosiła ponad 53 proc. W kraju i za granicą uprawnionych do głosowania jest ok. 19 mln osób.

W wyborach prezydenckich brało udział 11 kandydatów, lecz główna rywalizacja toczyła się pomiędzy czwórką głównych pretendentów do urzędu prezydenckiego. Według sondaży szanse na przejście do II tury mieli George Simion, szef AUR (Związek na rzecz Jedności Rumunów), Crin Antonescu, liberał wspierany przez koalicję rządzącą, startujący jako niezależni burmistrz Bukaresztu Nicusor Dan i były premier z ramienia socjaldemokratów Victor Ponta.

W wyborach startowali także: Elena Lasconi, liderka centroprawicowej partii USR (Związek Ocalenia Rumunii), Cristian Terhes z Rumuńskiej Narodowej Partii Konserwatywnej, Marcela Sandru (Humanistyczna Partia Socjalno-Liberalna), Sebastian Popescu z Partii Nowej Rumunii, Silviu Predoiu z Partii Ligi Akcji Narodowej, a także kandydaci niezależni John-Ion Banu-Muscel i Petru Funeriu.

Niedzielne wybory są powtórnym głosowaniem. Odbywają się po tym, gdy w grudniu ub.r. Sąd Konstytucyjny unieważnił pierwszą turę wyborów prezydenckich z 24 listopada 2024 r. Przyczyną tej decyzji były zarzuty wobec jednego z kandydatów – Calina Georgescu, który zdobył wówczas pierwsze miejsce – o nadużycia w kampanii i złamanie zasad uczciwej konkurencji wyborczej, a także wsparcie ze strony “aktora zewnętrznego”, czyli Rosji.