Beata Tyszkiewicz pochodzi z hrabiowskiej rodziny, mieszkała w pałacach. Po latach została właścicielką dworku Norwida w Głuchach

Beata Tyszkiewicz jest nie tylko wspaniałą aktorką. Pochodzi z hrabiowskiej rodziny skoligaconej z innymi arystokratycznymi rodami. Tyszkiewiczowie mieli przed wojną neobarokowy pałac na ulicy Litewskiej 6, w centrum Warszawy. Po wojnie pałac znacjonalizowano, ale aktorka miała długo nadzieję, że razem z rodziną będą go mogli odzyskać. I być może to się kiedyś ziści. Beata Tyszkiewicz na Litewskiej nigdy jednak nie mieszkała. W jakich pałacach się wychowywała i kiedy kupiła dworek Norwida?

Beata Tyszkiewicz urodziła się w 1938 roku. Jej rodzicami byli Barbara Rechowicz i Krzysztof Maria Stanisław hrabia Tyszkiewicz – Łohojski, herbu Leliwa. Państwo Tyszkiewiczowie mieszkali na ulicy Krzywe Koło w Warszawie – małej, zacisznej uliczce odchodzącej od rynku na Starym Mieście. Po Powstaniu nic z ich mieszkania nie ocalało, poza srebrnym kubkiem należącym do ojca aktorki. Jeszcze przed wojną ich przyjaciele, spadkobiercy Wilanowa zaprosili małżeństwo Tyszkiewiczów, by zamieszkali w Pałacu.

Jak opowiadała sama Beata Tyszkiewicz: „Urodziłam się w pałacu. Części królewskiej nikt nie używał, jednak pozostała jego część tętniła życiem. Pamiętam posiłki, kiedy przy stole zasiadało tyle osób, ile było akurat w domu. Zaczarowane podwieczorki przygotowywała mi Beata Branicka – w dziuplach starych drzew znajdowałam ciasteczka i owoce, i długo wierzyłam, że to krasnoludki. Z dzieciństwem kojarzą mi się też pikniki, spacery do Natolina i zbieranie malin w białych rękawiczkach…”.

Beata Branicka zwana Atką albo Kuleczką była niezwykłą postacią. Córka hrabiego Adama Branickiego miała dwie siostry Marię i Annę, kiedy podczas wojny wszystkie chciały wejść do konspiracji, ojciec, choć był pacyfistą, gorąco pochwalał ich decyzję. Mówił: “Pamiętajcie jednak, że od nas Branickich ze względu na targowicę wymaga się podwójnie”.